Het is woensdagnacht ….. ik lig wakker. Niet even, nee een hele tijd. Dat gebeurt gelukkig niet vaak maar het is altijd wel een alarmbel om aan mezelf te vragen ‘wat houdt me zo bezig dat ik er nu van wakker word?’ Terwijl ik contact maakt met de onrust in mijn lijf wordt me helder dat de nieuwsbrief die je nu leest de trigger is.
Gedachten schieten door mijn hoofd ‘ik heb nog geen letter geschreven. Het is de laatste nieuwsbrief van het jaar dus het moet wel een extra mooie worden met een goed artikel dat ook nog in de Kerstsfeer past.’
Tegelijk voelt mijn lijf moe en heb ik al een paar dagen behoefte aan rust, me terugtrekken, naar binnen gaan in plaats van naar buiten toe, zoals een nieuwsbrief schrijven.
Het wordt me duidelijk: ik leg de lat weer hoog, vraag meer van mezelf dan nu goed is. Sterker nog, vraag meer dan nu nodig is. Wat gebeurt er als ik geen artikel schrijf? Als de nieuwsbrief niet in Kerstsfeer is? Of in het ergste geval wanneer ik helemaal geen nieuwsbrief verstuur?
Er zal niks gebeuren, helemaal niks wat ik niet overleef. Pff, wat een verademing. Wat een helderheid opeens in de donkere nacht. Mijn lijf ontspant en ik kan me overgeven aan de nacht in het vertrouwen dat het morgen helder wordt hoe verder met de nieuwsbrief.
Goed is goed genoeg! Dat is mijn Kerstboodschap aan jou.
Sterker nog: jij ben goed genoeg. Precies goed. Precies zoals je bent bedoeld. Er hoeft niks veranderd te worden, gesleuteld te worden, verbeterd te worden. Je mag zijn wie je bent met alles erop en eraan. Ook als het soms moeilijk te geloven is is het toch waar: je bent al goed, precies op maat!
Geef een reactie