Erna Bakker

Stap uit je verhaal!

2 december 2022 Reageer

Vorige week belde Hester me, een cliënte. Ze vertelt dat ze ‘nu eindelijk iets met haar familie moet’. Ze heeft een conflict met haar zus, wat erg pijnlijk is en ze wil graag hun contact herstellen.

Ze schetst kort haar jeugd: haar moeder is jong overleden. Naast verdriet voelde ze in die tijd ook veel boosheid naar haar moeder. De boosheid deed ze weg omdat dat niet hoorde en ze gedroeg zich als een lieve dochter.

Boosheid hoort niet had ze zichzelf verteld en het bleef haar haar leven lang achtervolgen. Mensen die boos op haar reageren maken haar bang en zelf boosheid uiten blijft not done. Ze zegt letterlijk: “Ik ben klaar met mijn verhaal dat boosheid niet mag. Ik wil er graag naar kijken.”
We maken een afspraak.

Herken je dat dat je jezelf verhalen vertelt. Over wie je bent of zou moeten zijn of hoe het hoort?
Welke verhalen vertel jij jezelf?
Lees verder

Bindings- en/of verlatingsangst?

9 september 2022 Reageer

vandaag een video over een onderwerp waar veel over te vinden is, op internet of in boeken. Een beweging die ieder van ons heeft, ook als we het niet bewust zijn.

De dynamiek tussen bindings- en verlatingsangst. De beweging tussen aantrekken en afstoten. Deze komt het meest aan de oppervlakte in partnerrelaties maar, vergis je niet, het speelt in alle relaties een rol!Lees verder

Eigen flow first.

19 augustus 2022 Reageer

Vorige week schreef ik hoe belangrijk het is om je bewust te worden van je eigen flow, van die levensstroom in jou. Die stroom die er altijd is maar
waar je je vaak niet bewust van bent omdat je aandacht afgeleid wordt door van alles buiten je.

Binnen in jou, en nergens anders, is JOUW flow te vinden. Jouw levensenergie, jouw verbinding met je ziel, dat waar het werkelijk over gaat in jouw leven.
Je ziel maakt zich nooit schreeuwend kenbaar, maar is een fluistering waar een zekere mate van stilte, aandacht voor nodig is.

Dus je aandacht geregeld terugtrekken uit de buitenwereld om naar binnen te kijken, te voelen is letterlijk van levensbelang. Zonder dat wordt het leven een zielloos bestaan, geleid door wat er moet, door wat er van je verwacht wordt, reagerend op de wensen en eisen van buitenaf.
Daar kan jouw leven niet voor bedoeld zijn!

In de video vertel ik je hoe ik na mijn fietsvakantie nog bewuster ben geworden van die beweging in mij. Die altijd aanwezige levensstroom.

Wil je reageren, laat dan hier onder een berichtje achter.

Ik voel me niet begrepen. Wat nu?

17 juni 2022 Reageer

Hoe fijn is het wanneer je je verhaal aan iemand vertelt en je merkt dat de ander je helemaal snapt, je volledig hoort en ziet en begrijpt waar je het over hebt.
Vooral wanneer het voor jou een spannend of ongemakkelijk verhaal is kan iemand die je echt verstaat al helend werken.
Wat een rijkdom als je zo iemand in je omgeving hebt!De andere kant ken je vast ook: je voelt je niet begrepen, de ander volgt niet waar je het over hebt of stelt vragen waaruit blijkt dat jullie op twee verschillende sporen zitten. Ondanks de goede bedoelingen van de ander voelt het alsof jullie totaal langs elkaar heen praten.

Lees verder

Waar word jij echt blij van? Ontdek je missie.

13 mei 2022 Reageer

Vorige week (begin mei 2022) gaf ik mijn laatste stilteretraite in het klooster in Huissen. Met veel plezier en liefde ging ik tien jaar lang met groepen vier dagen de stilte in. Vorige jaar oktober werd ik, tijdens een retraite, ’s nachts wakker en wist ik dat het genoeg was geweest.

“Erna, je mag stoppen met de stilte, je bent lang genoeg stil geweest, je mag ruimte maken voor iets nieuws.”

Mijn innerlijke stem was helder en duidelijk en tegelijk voelde het ook spannend te stoppen met iets dat ik zo graag deed en waar steeds zoveel belangstelling voor was. Toch luisterde ik naar die stem en gaf ik aan het klooster aan dat ik wilde stoppen en tijd en ruimte wilde maken voor iets nieuws, zonder nog te weten wat.Lees verder

Ongebruikt potentieel? Ontdek je talenten.

22 april 2022 1 Reactie

Terug in de tijd.
Het is ongeveer 20 jaar geleden en ik zit op de bank tussen onze drie spelende kinderen van toen 1, 4 en 7 jaar. Het grootste deel van de tijd geniet ik erg van het moederschap én ik vind het heerlijk om dit af te wisselen met het werk in mijn eigen praktijk, die prettig
dichtbij in de tuin staat.

De balans houden tussen ‘werk en privé’ staat hoog in het vaandel. Een leuke partner zijn, een goede moeder, een lieve dochter, een goede therapeut en een gezellige vriendin. En daarin ook nog goed voor mezelf zorgen. Ja, mijn lat ligt op grote hoogtes .Lees verder

Het is tobben in de liefde.

18 maart 2022 Reageer

“Het is tobben met de liefde” een kop op de voorkant van
de krant die op de aanrecht lag.
Ik moest er om lachen én het trok mijn aandacht.

Want niemand zal ontkennen dat het soms tobben is.
Of je nu een vaste partner hebt, sinds kort of al jaren lang.
Of wanneer je er geen meer hebt en daar verdriet over hebt.
Of je verlangt naar een partner die er (nog) niet is.
Of je bent verliefd op iemand anders dan je partner.
Lees verder

Ik kom uit een rare familie!

14 maart 2022 Reageer

“Ik kom uit een rare familie” vertelt de cliënte die een
afspraak heeft gemaakt voor een individuele familieopstelling.

Een rare familie betekent vaak dat het zoeken is naar je
plek in je gezin. Ook al heb je inmiddels zelf een gezin, je
gezin van herkomst heeft een grotere invloed op je dan je
vaak weet. Je bent met onzichtbare draden met ze verbonden.
Of je nu uit een rare familie komt of dat je blij bent met
waar je vandaan komt, de impact is er altijd.Lees verder

Mildheid en zachtheid…..

14 maart 2022 Reageer

Mildheid en zachtheid…
dat is wat ik je wens.

Mildheid naar je eigen oordelen, naar je
oude verhalen waarvan je los mag komen.

Zachtheid naar alles dat je voelt
Dat je je gevoelens niet langer wegstopt
Of je groter of sterker voordoet dan je je voelt.

Je mag ontspannen, NU.Lees verder

Spreken is zilver, zwijgen is goud. Is dat waar?

29 oktober 2021 6 Reacties

Spreken is zilver, zwijgen is goud.
Een uitspraak die me op het lijf geschreven was.
Als kind al hield ik van de stilte. Ook van praten maar stil
zijn voelde soms veiliger dan mijn mond open doen.
Als ik niks zei konden ze ook niks van me vinden was mijn
idee. De angst voor afwijzing, er niet bij horen was groot.Lees verder