Relaties kunnen een bron van inspiratie en plezier zijn. Wanneer je samen kunt lachen, elkaar kunt bemoedigen, van elkaar kunt leren en elkaar waarderen ontstaan waardevolle ontmoetingen. Ontmoetingen die je voeden en laten groeien. Dat is wat we verlangen en nodig hebben. Je hebt echter ook contacten waarbij het geregeld botst. Met die collega die altijd gelijk wil hebben. Of met je ouders die zich bemoeien met de opvoeding van je kinderen. Of de buurvrouw die ongevraagd steeds bij je binnenloopt. En ga zo maar door. Dit kost energie, ergert je of doet pijn wanneer het om dierbaren gaat.
Een ding staat vast: wanneer jij last hebt van de ander is er werk aan de winkel voor jou! Wachten of hopen dat de ander verandert kan ook, kost alleen heel veel tijd zonder enige garantie.Wanneer jij iets wilt veranderen in jullie relatie of besluiten er geen energie meer in te stoppen zijn dat keuzes die alleen jij kunt maken. Het enige dat nodig is is je bewust te worden van je patronen die je weerhouden van die vrijheid.Hier een viertal patronen die vroeg of laat tot stress, onrust of frustratie leiden binnen relaties:
De ander de schuld geven van jouw nare gevoelens. Hoe terecht het ook kan lijkende ander is nooit verantwoordelijk voor hoe jij je voelt. Dat doe jij toch echt zelf.
Handelen “voor de lieve vrede” of “zaken met de mantel der liefde bedekken”. Een tijd lang gaat dat goed, soms zelfs heel lang. Totdat het steeds meer gaat wringen en je jezelf verliest in aanpassen en doen wat verwacht wordt.
Hopen en verwachten dat de ander wel “ruikt” wat jij nodig hebt, zeker als je elkaar al lang kent. Een veel voorkomend fenomeen is dat we ervan uitgaan dat de ander wel weet wat we nodig hebben zonder dit expliciet te zeggen. Helaas, helaas zolang jij niet helder je behoeften verwoord kun je niet van de ander verwachten dat hij/zij het wel ruikt. Tenzij je in sprookjes gelooft met ridders op witte paarden.
Je wilt gelijk hebben. Wat is het verleidelijk om op je strepen te blijven staan omdat je gewoon weet dat je gelijk hebt. Helaas pindakaas, gelijk hebben (volgens jou) en gelijk krijgen (van de ander) kunnen twee verschillende werelden zijn. Blijf je je energie steken in je gelijk of …
Dit zijn vaak oude patronen die we van huis uit hebben meegekregen. Nee, niet dat we onze ouders nu de schuld kunnen geven. Absoluut niet. Zij deden ook weer wat zij van huis uit meekregen. Niks mis mee, maar het kan zijn dat het jou niet meer past en dat je verlangt om je te bevrijden van patronen die je belemmeren.
Verlang je er naar om meer vrijheid te ervaren binnen je relaties? Vrijheid om je eigen plek in te nemen en je eigen keuzes te maken? Zodat zowel jij als de ander meer tot zijn recht komen?
Stel jezelf dan eens de volgende vragen:
Wat kan ik in het contact met deze persoon leren?
In hoeverre ben ik helder in het aangeven van mijn behoeften, van wat ik wil of verwacht van de ander? Of hoop ik dat de ander het gewoon aanvoelt of ruikt wat ik nodig heb?
Waar erger ik me aan bij de ander en wat zegt dat over mij?
Waarin wil ik gelijk hebben en blijf ik op mijn strepen staan?
Waarin wil ik gezien worden door de ander?
Wat verwacht ik van de ander en krijg ik niet?
Geen vragen waarop je het antwoord zo even hebt. Wel vragen om eens met je mee te nemen. Vragen die je op het spoor kunnen zetten van je eigen aandeel in de relatie. Van je oude patronen die je vaak van huis uit hebben meegekregen. En die je kunnen belemmeren om te doen wat je echt wilt. Gelukkig hoef je niet je leven lang aan deze patronen vast te zitten. En kun je kiezen je te bevrijden van deze ballast.
Uit eigen ervaring en wat ik zie bij cliënten weet ik hoeveel vrijheid en ontspanning dit kan geven.